1968
Daily Express London-Sydney-Marathon

16400 barre kilometers door 14 landen         vanaf 24 november t/m 17 december 1968
Het grootste autospektakel sinds 1907, het jaar waarin de Peking - Parijs Rally werd verreden
1967, twee kranten "The Daily Express" in Londen en de "Daily Telegraph" in Sydney organiseren de grootste autorally "marathon" ooit verreden na 1907.

Totaal worden 100 equipes toegelaten, het inschrijfgeld bedraagt NLG. 5000,=
In Bombay mogen slecht 70 auto's worden ingescheept voor de reis naar Perth in Australië.
De winnaar ontvangt de gigantische prijs van NLG. 85000,=

1968, alle grote autofabrikanten schrijven equipes in, Ford 29, BLMC 19, Volvo 7, GM 5, Rootes 5, Mercedes 5, Citroen 4, Moskovitch 4, Porsche 4, Simca 4, DAF, Renault, Saab alle 2 equipes, Alfa Romeo, BMW, Chrysler, Lancia en Peugeot alle 1 equipe.

Bij DAF weten zij dat het project heel veel publiciteit en goodwill kan opleveren en het dan nog redelijke nieuwe type 55 flink in de markt kan zetten, maar zij realiseren zich ook dat het behoorlijk mis kan gaan !.

DAF weet een aantal grote Nederlandse bedrijven zoals de AKU, BP Nederland, KLM, Martin Air, Philips, Sikkens, Vredestein, AVRO Televisie en de Telegraaf te interesseren voor het project, zij treden op als leverancier en sponsor en vormen samen het "Dutch National Team" waarvan het logo tot op heden (2020) bij de meeste mensen nog in het geheugen staat.

De aanpak is absoluut "GROOTS", bedrijven als Ford en BMLC staan werkelijk versteld en jaloers te kijken als blijkt dat een DC-3 vliegtuig van Martin Air door het team word ingezet voor onderdelen transport en de nieuwste draadloze communicatie systemen voor contact tussen de equipes en het vliegtuig van waaruit de teamleiding alles goed kan volgen, dat kunstje was nog nooit vertoond in de rallysport!.

In iets minder dan een jaar moet een volledig team worden gevormd, 2 rallywagens en 1 verkenningswagen worden gebouwd.

vanaf links:
Rob Slotemaker - Rob Janssen
David van Lennep - Peter Hissink


Deze rijders zullen het moeten vechten tegen de slaap, kou leiden, hobbelen en schudden enz. enz. of te wel AFZIEN !.
Team manager Rob Koch
Zijn HQ is in de DC-3 en volgt alles, stuurt de organisatie aan en bij en houd contact met de fabriek.



Niet op foto maar zeker aanwezig zijn de journalisten van de Telegraaf / Nieuws van de Dag en van de AVRO, die dagelijks zeer uitvoerig verslag doen in kranten en op televisie waar Koen Verhoef en Henk Terlingen alle beelden van commentaar voorzien.
Deze monteurs zullen zorg dragen voor de techniek tijdens de rally.
Zij hebben ervaring in de rallysport maar ook voor hen is dit een extreem avontuur.



Na een eerste analyse van wat er benodigd is, waar moeten de wedstrijdwagens aan voldoen, welke situaties komen wij onderweg tegen voor de overige meereizende teamleden, monteurs, piloten, journalisten en fotograven en waar kunnen wij nabij een vliegveld service verlenen, enz, enz, enz.

Om de juiste antwoorden te vinden werd een redelijk standaard 55 rallywagen ingezet om de route te verkennen, David van Lennep - Peter Hissink testen gedurende anderhalve maand de route en de auto en doen tussendoor meldingen aan de fabriek t.b. aanpassingen en noodzakelijke verstevigingen aan de auto's die volop in opbouw zijn.

De rallywagens worden op 38 punten aangepast, naast extra brandstof tank, kunststof ruiten e.d is er een die echt in het oog springt en tijdens de rally door de overige 98 equipes met jaloerse blikken word beken, de "slaapstoel" , om deze in de DAF te bouwen moest de zaag in het dashbord, maar al snel viel het op dat de Nederlandse equipes behoorlijk fit waren terwijl de andere rallyequipes opgevouwen op de achterbank moesten slapen als daar al ruimte voor was.




Ook de Rijksdienst voor het wegverkeer verleende zijn medewerking door de wedstrijd DAF's een speciaal kenteken toe te kennen.
O1- 55- HB
(01) = wagen 1 - - (55) = type DAF55 - - (HB) = Huub van Doorne
In de wedstrijd met startnummer 69.
equipe David van Lennep - Peter Hissink
O2- 55- HB
(02) = wagen 2 - - (55) = type DAF55 - - (HB) = Huub van Doorne
In de wedstrijd met startnummer 30.
equipe Rob Slotemaker - Rob Janssen




Nee dit zijn geen vakantie foto's van David en Peter maar dit is werk en af en toe een moment voor hun zelf, meer dan een maand waren zij onderweg en een enorme schat aan informatie brachten zij terug op de fabriek.





In de garage van Rob Janssen in Zandvoort vinden onder streng toezicht de laatste voorbereidingen plaats, het inpakken van de auto en echt alles krijgt een plekje !.



24 november 1968, equipe nummer 30 - Rob Slotemaker - Rob Janssen staan op startpodium van het Londense Crystal Palace circuit en om 14.30 uur valt voor hen de startvlag en begint na een lange voorbereiding eindelijk het avontuur, voor equipe 69 - David van Lennep - Peter Hissink begint de uitdaging om 15.08 uur nog steeds staan er massa's publiek bij de start, de route London uit en in Dover waar de volledige karavaan op de boot gaat naar het vaste land.

Direct als wagen 69 van het podium rolt start er op de achtergrond, in stilte, zonder begeleiding van een Miss Engeland of Holland de DAF55 combi met reserverijder Simon Heijndijk die, na wij vermoeden, ook wat extra onderdelen bij zich heeft voor het geval dat, gedurende de rally komt Simon Heijndijk feitelijk niet meer ter sprake maar heeft ongetwijfeld zijn bijdrage geleverd.


  


Vanaf het moment dat zij de ferry verlaten tot uiteindelijk aankomst in Bombay heeft equipe 30 niet echt met tegenslagen te maken, de auto houd zich goed, kan het tempo wel bijhouden en volhouden en dat is voor een belangrijk deel te danken aan het slechte weer, regen, mist en sneeuw maar vooral veel zeer slechte wegen.
Achteraf viel de gevreesde Lataban Pas best wel mee voor de DAF's en dat konden niet alle equipes zeggen vele van de mee reizende monteurs moesten bergen verzetten om hun equipes rijdende te ouden of weer op de weg te krijgen.








Hoe anders verloopt de rally voor equipe 69.
Nabij het Turkse Sivas raken zij van de weg, de hebben een hoop schade aan de auto en het herstel daarvan kost vele uren, zelfs wanneer de monteurs weer in de DC3 stappen om niet te ver van auto 30 te geraken, moet Peter Hissing zelf bij de lokale smid een onderdeel maken en monteren.
Uiteindelijk kan de equipe weer rijden en moeten zij werkelijk alles op alles zetten en de DAF tot het uiterste op jagen om op tijd Bombay te bereiken want aankomst daar, binnen de gestelde tijd en maximaal als 70e equipe in het tussen klassement, betekend overtocht naar Australië en proberen de rally uit te rijden.
Het vliegtuig bracht de benodigde onderdel en onder toezicht van pers en belangstellende hadden de monteurs toch een behoorlijke klus op equipe 69 weer op de weg te krijgen.


Dat de rally allen over verlaten, eenzame wegen voerd is schijn, hier gaan de auto's dwars door de stad.


Na de uren durende reparatie van de auto moesten David en Peter echt alles uit de DAF halen wat er inzat plus diverse controles gewoon voorbij rijden of kortere routes te kiezen.

Zij mogen maximaal 12 uur na hun ideale tijd bij de controle Bombay aankomen EN zij moeten uiterlijk als 70e auto klasseren.

David en Peter rijden in een stuk door met een welhaast onmogelijk gehouden gemiddelde snelheid, de een slaapt, de ander rijd.
Bij aankomst in New Delhi hebben zijn nog maar 3.50 uur achterstand en heel opvallend komen zij dankzij die geweldige slaapstoel toch weer redelijk fit en opgewekt in Bombay aan, maar vrij snel na aankomst komt er slecht bericht, de organisatie is tot diskwalificatie overgegaan omdat de auto in Sivas gesleept zou zijn.
Uiteindelijk word het probleem op juiste wijze uitgepraat en besluit men toch dat zij door mogen gaan .

David en Peter gaan in het zelfde moordende tempo door naar Bombay waar de overige teamleden zenuwachtig naar hun equipe staan uit te kijken.
De opluchting is groot als zij binnen de gestelde tijd en zonder verdere technische problemen aan in de controle in de haven aankomen en de organisatie al heel snel de vreugde verpest met de mededeling dat zij als 71e in het klassement zijn geklasseerd en er op de boot slechts ruimte is voor 70 auto's, is dit dan het roemloze einde van onze DAF equipe als wedstrijdwagen?
Tot in de late uren rijden zij door, laten diverse controlepunten voor wat ze zijn en doen maar een paar aan om niet bivoorbaat uit de rally te worden geschrapt.


Het team had met vele mogelijkheden rekening gehouden, Rob Koch, de team leider, had als voorzorg wagen 69 wel voor de boot geboekt maar dan als servicewagen voor de beiden Robben,op deze wijze zou alle kennis die David en Peter met hun test in Australië hadden opgedaan zeker niet verloren gaan en kon Peter Hissink als vierde monteur dienst doen.

HET GELUK STRAALT VAN DE GEZICHTEN
Als bekend gemaakt word dat de scheepvaartmaatschappij van "Chusan" bereid is om 73 wedstrijdequipes naar Australië over te brengen en als gevolg daarvan equipe 69 David en Peter toch weer in de wedstrijd mogen en kunnen deelnemen moet Rob Koch wel zijn plannen bijstellen maar het geluk niet op,   beide DAF gaan tot het eind !

Nog voordat de wedstrijdwagens worden ingescheept moeten die met stoomcleaners uiterst grondig worden schoongemaakt, de Australische overheid is streng, er mogen geen bacteriën of andere enge zaken het land in dus de beide DAF's naar de wasstraat ! En dat was nodig ook.
Grote drukte op de wasplaats en niet allen publiek !
Op de brug wagen 30 die veel bekijks krijgt, zo'n kleine auto en zo'n lange rit ?



Freemantel Stadion, alles is weer van de boot en maakt zich klaar voor het laatste zware traject !
Na 9 dagen ontspanning op de Chusan en in het hotel te Freemantle is op 13 december het moment van de herstart van deze lood zware rally waarvan duizenden mensen dagelijks via kranten en televisie op de hoogte blijven van hun lokale helden..

In ons land neemt de belangstelling allen maar toe, de sticker van het "Dutch National Team" prijkt op achterruit van bijna alle auto's en men is s'avonds aan de televisie gekluisterd.
In het buitenland en zeker onder de overige deelnemers neemt de verbazing toe als men hoort dat de DAF's met riemen worden aangedreven en de sticker van het team vind gretig aftrek.

De opdracht voor beide DAF equipes is "FINISCHEN" , de verwachting is dat de auto's die een veel hoger topsnelheid kunnen behalen dan de DAF's in het voordeel kunnen zijn op de lange rechte maar stoffige wegen waarop een ongeluk wel degelijk als een groot risico moet worden aangemerkt.


Bij de start van het lood zware 2e traject over van circa 5600km waaraan nu 73 equipes mogen beginnen, zal wagen 30 met Rob Slotemaker en Rob Janssen vanaf de 26e plaats met slecht 69 strafpunten om 17.15 uur starten.


Equipe 69, David van Lennep - Peter Hissink starten ruim twee uur later vanaf de 71e plaats met 10719 strafpunten (tijdstraf), het resultaat na 19 uur schade herstel en daarna door blazen zo hard als het kan, controles missen om maar tijd in te halen.
Trouwe Nederlandse emigranten waren tot het laatste gebleven en wenste de mannen veel succes en een behouden rally

Equipe 30 onder goed gezelschap naar het startpodium
Wagen 69 gaan als de brandweer, ze lopen in maar wat is het stofhappen



Fotograaf Peter Knight maakte onderstaande serie foto's van equipe 30 als zij op volle snelheid "Brachina Gorge Controle" binnen rijden ergens midden in de woestijn en zelfs hier op een eenzame plek een enthousiaste menigte die de auto willen aanraken maar ze mogen geen tijd te verliezen dus snel afstempelen en als een speer verder naar Sydney.



Sterk in het voordeel van de DAF's zijn de slechtere en lanzamere stukken waardoor beide DAF's wat tijd kunnen inlopen.

  
 

Peter Hissink en David van Lennep hadden het gezegd na hun verkenning dat die snelle harde trajecten zeer verraderlijk en gevaarlijk kunnen zijn, er gebeuren dan ook behoorlijk wat ongelukken en zijn er diverse uitvallers wegens technische problemen.
Slechte wegen zoals hier op foto blijken perfect voor de 55rallywagen, de auto is zeer handelbaar maar het is wel uitkijken vooral in de duisternis.

Laurie Mason   meld ons dat op de foto hier direct boven wagen no.30, Slotemaken - Janssen in de modder van "Tiangara Creek" ploeteren en dat 1.2km verder de citroen equipe Bianchi - Ogier bij een verschrikkelijk ongeluk betrokken zijn en dat Bianchi ernstig gewond naar het ziekenhuis werd gebracht.

 


equipe 30 verlaat "Murrindal Control" een post in de Snowy Mountains op de laatste dag van deze uitputtende marathon rally, de snelheid gaat omhoog om toch wat tijd te winnen want de vooruitzichten op een hoge klassering zijn erg goed !


Sydney here we come ! ! !


Tien voor drie in de middag.
Rob Slotemaker - Rob Jannssen rijden de DAF55
met startnummer 30 onder de finishvlag door.




De laatste etappe, door New South Wales, behoort tot een van de moeilijkste, na Ingebyra word het gebied wel de Australische Alpen genoemd.

Het bosrijke gebied kent mooie wegen maar ook zeer vele zeer slechte met modder bedekte wegen, een paar honderd bochten het traject en zal voor een groot deel in duisternis worden verreden.

Deze ogenschijnlijk mooie omgeving zorgd er voor dat toprijders als Stapelaere, Bianchi en Hopkirk en vele andere te maken krijgen met schades, vertragingen en ongelukken waardoor het leiderschap in het klassement bijna dagelijks wisselt.
In het parc ferme na de rally is pas zichtbaar hoeveel schades de kuilen, boomstronken, gevaarlijke bochten en verraderlijke wegversmallingen hebben veroorzaakt, die laatste 350 km naar Sydney was voor veel equipes een nachtmerrie.

Ook equipe 69, in dit Laatste traject krijgen David en Peter een tweede tegenslag te verwerken, in de buurt van Cooma hebben zij met de DAF een brugleuning geramd en moeten een nieuwe radiateur monteren, gelukkig hebben zij die als standaard reserve onderdeel in de kofferbak van de auto bijzich maar herstel levert weer tijd verlies op en hun schema was al erg krap om in de rally te kunnen blijven.

Wagen 69 is weer onderweg en team manager Rob Koch geeft het dringende advies mee om toch vooral voorzichtig te zijn, het traject waarzij nu ingaan heeft al genoeg slachtoffers veroorzaakt.

Op "Warwick Farm" het circuit waar de monster rally zal finishen stijgt de spanning, de eerste equipes komen binnen en is al bekend dat Hillman Hunter met startnummer 75 van Cowam - Coyle - Malkin de onbetwiste overwinnaars zijn !




18.34 uur in de avond komen ook
David van Lennep - Peter Hissink met de DAF55 onder de finischvlag door, nu ook equipe 69 goed is aangekomen valt de spanning weg en kan het feest beginnen.




"beide DAF's 55 aan de FINISH"

Rob Slotemaker - Rob Janssen - wagen no.30 - 17e plaats
David van Lennep - Peter Hissink - wagen no.69 - 56e plaats


Enkele duizenden mensen waren naar "Warwick Farm" gekomen waaronder vele Nederlandse emigranten die hun belangstelling, waardering en bewondering toonde door tot op het laatste moment te blijven om ook equipe 69 te kunnen verwelkomen

Bewondering ontvingen de equipes ook van de grote fabriekteams omdat zij met deze door riemen aangedreven auto met de kleinste motor, 1100cc / 50pk's , deze monsterrit hebben uitgereden binnen de gestelde tijd en complimenten ook voor het volledige team voor de wijze waarop zij als team waren georganiseerd en in het bijzonder de inzet van het vliegtuig voor onderdelen transport, informatie en algehele ondersteuning.

Als beide teams na de finish wat zijn bijgekomen ontvangen zijn de felicitaties van de Nederlandse Ambassadeur Mr.W. Zijlstra, van de consul generaal van New South Wales Mr.J.J. Delgore en van Martien van Doorne namens de raad van bestuur en is het tijd voor de champagne .


Missie volbracht !
100 equipes in Londen aan de start.     73 equipes in Bombay op de boot voor het 2e traject.
73 equipes in Perth aan de start.nbsp;       56 equipes in Sydney aan de finish. !

Na 16400 kilomers kunnen de verwondingen worden bekeken, dit zal ons altijd bijblijven !.



Na de champagne, alles nog eens overdenken en met de teamleden bespreken en natuurlijk na lange dagen weer eens in een echt bed slapen, gaan de beide auto's op transport.
Mede hoofdsponsor Martin Air tekend voor het vakkundige transport terug.






Informatie bronnen en foto's: ** 1968 team manager Dhr. Rob Koch
** London-Sydney-Marathon door Wim van Geffen & Peter Meurikken
** DAF Magazines 1968/1969     ** DAF Bode 1968
** Southern Highland News (AUS)     ** Peter Knights Image Maker (AUS)
** Auto Revue 1968     ** Autovisie 1968     ** Autokampioen 1968
** Tien jaar Rallyes door Rob Wiedenhof
** DAF Museum Eindhoven
** John Watson ( equipe 47 in MGB )    ** Laurie Mason (AUS)
** www.historicmarathongroup.co.uk
** www.mgb-register.org





Lombard - London - Sydney - Marathon 1993
opnieuw die 16400 barre kilometers       17 april t/m 16 mei 1993
106 equipes aan de start ( klassiekers )

met de 02-55-HD
David van Lennep - Paul van Doorne

met de 01-55-HD
Jan Vermeer - Geert Vermeer
Na 25 jaar gaan de beide auto's op herhaling maar niet voordat beide grondig worden nagekeken en diverse technische aanpassingen ondergaan.
De motor kreeg alle aandacht, na 25 jaar nagenoeg stil staan was dat wel nodig en nu die toch los was dan maar gelijk het vermogen verhogen naar rond de 94 tot 100pk.

Uren en uren hebben de teamleden gesproken met Rob Koch en David van Lennep over 1968, waar moeten we op letten, wat kan er gebeuren, wat moet er mee aan onderdelen, wat staat er nu precies
in dat wedstrijd reglement enz, enz, enz. want alleen Rob Koch en David van Lennep zijn de enigste van dit team die er in 1968 ook bij waren en de twee DAF's natuurlijk.

Als auto's onderling net als mensen zo konden praten over het verleden, zouden de twee DAF's samen met nog 23 veteranen uit 1968 behoorlijk wat bij te praten hebben maar helaas
die verhalen over hun afzien en ontberingen blijven voor ons verborgen.




  
De testritten werden in Nederland uitgevoerd en een paar historic rallies in het buitenland, uiteraard kon nog gebruik worden gemaakt van de route kennis uit 1968 die ongetwijfeld in het geheugen van David van Lennep gegrift staat.

De auto's doen het goed maar de rally is lang en het blijft techniek dus alles is mogelijk en Sydney is niet naast de deur.




In tegenstelling tot 1968 zullen de equipes het nu zonder luchtsteun moet klaren, de DC3-Dakota geniet van zijn rust en is niet meer inzetbaar.

Voor service en onderdelen staan nu twee Mitsubishi Pajero's ter beschikking die een rally opzich moeten rijden om het tempo te kunnen volgen.
 

Het team is er klaar voor !

17 april 1993, het is eindelijk zover !,
onder grote publieke belangstelling gaat equipe 15 van start om 08.15 uur vanaf "Chelsea Harbour" het grote avontuur is begonnen.


 

Bijna 1 uur later mag ook equipe 54, de gebroeders Vermeer aan het grote avontuur beginnen.
  
In 25 jaar verandert er veel, landen die in de 60er jaren nog vriendschappelijk naast elkaar leefde, leven nu of hebben in onmin met elkaar geleefd en om die reden moest
de organisatie nog voor de start bekend maken dat er ingrijpende route wijzingen gingen plaatsvinden om niet in vijandig gebied te belanden.
De totale rally is voor deze editie zo'n 500 km ingekort en om toch nog behoorlijk km's te kunnen maken worden in Turkije en later in India extra lussen gereden.

Tot in Turkije zijn de trajecten nagenoeg gelijk aan 1968, in Turkije word een extra lus gereden vanuit Ankara naar Oost Turkije en retour Ankara.
Na finish in Ankara worden de overgebleven equipes in twee Antanov vliegtuigen geladen en naar New Delhi overgevlogen.
Ook in India zal een extra lus worden gereden naar het noorden van het land dat als zwaar en gevaarlijk te boek staat, het verkeer rijd niet echt links of rechts maar meer in
het midden en dat vanuit twee kanten, dat weet David van Lennep zich nog erg goed te herinneren na 25 jaar.

Vanuit India zullen alle overgebleven equipes opnieuw met de Antanovs vrachtvliegtuigen naar Australië worden overgevlogen, dus niet met de boot.
Het laatste traject "Perth to Sydney", misschien wel het moeilijkste of zwaarste traject is op een paar kleine aanpassingen gelijk aan 1968.


De eerste echte uitdaging ligt in België en daar zullen de equipes op het traject bij Tihange worden aangemoedigd door de DAF clubleden
De aanlooproute van uit London naar de boot in Dover, de overtoch naar Calais en de route naar Belgische Tihange verlopen soepel en snel en gaan zelfs dwars door de dorpen heen en dat is uitkijken want de snelheden liggen toch iets hoger dan feitelijk toegestaan.





Ondanks het mooie weer blijken de zanderige en vooral smalle wegen in België behoorlijk glad te zijn en maken vele equipes flinke schuivers en raken er een paar in de sloot.
De beide DAF's komen er ongeschonden doorheen maar de servicewagens bieden diverse malen de benodigde hulp en helpen zelfs een zware Mercedes vanuit een droge sloot weer op de weg te komen.


 
 

Rondom het Belgische Tihange is een Regelmatigheidproef gepland waarin het tempo behoorlijk hoog ligt, het lokale publiek staat in grote getale langs de route maar ook een grote leden delegatie van DAF Club Nederland die de beide equipes luid zullen aanmoedigen.




De gebroeders Vermeer houden het tempo hoog en vertrouwen hier toch erg veel op de carterbescherming, was dit een vergissing ?, foutje bij het pacenotes lezen en gingen zij te snel deze gevaarlijke bocht in ?, het loopt goed af !.






En dan eindelijk passeert equipe 54, gebroeders Vermeer, de DCN delegatie maar tijd om even bij te praten is er absoluut niet, ze moeten door !.



Op een andere locatie en ook wat vroeger weet Kees Koets equipe 15, van Lennep - van Doorne op de foto vast te leggen en ook zij hebben het tempo hoog liggen !
Pas als equipe 15 voor een tijdcontrole staat te wachten om zich voor de start van een KP te kunnen aanmelden, hebben de DCN-leden en publiek even de gelegenheid de auto te bekijken en / of iets aan de rijders te kunnen vragen maar ze blijven op afstand want en sein kan elk moment komen om te melden.



Het waren niet alleen de DCN leden die voor extra motivatie zorgde, ook de heren van Doorne en Rob Koch waren voor een snelle ontmoeting naar België afgereisd en spraken uiteraard met de equipeleden voordat wagen 15 en 54 opnieuw van start gaan voor weer een zware etappe.



De trajecten zijn lang en worden in hoog tempo gereden, na een lange dag van regelmatigheidsproeven, vrije routes naar de volgende opdracht en KP's op snelheid, is onderhoud en controle absolut noodzakelijk en hoe simpel het mag lijken, remmen, motorolie, koelvloeistof en verlichting controleren en zo nodig repareren kan soms tot in de late uren duren.
 
Na een gedegen controle kan en moet het tempo weer omhoog, Sydney is nog ver weg !
Equipe 54 moet nog even wachten op hun toegewezen starttijd.





   

Equipe 54, Jan en Geert Vermeer laten met regelmaat spectaculair driftwerk zien, zij hielden een redelijk hoog tempo aan, hoger dan equipe 15.

Dat ging lang goed maar in Turkije slaat het noodlot toe, zij raken betrokken bij een ernstig ongeluk, slaan een aantal keren over de kop en met een klap land de DAF 01-55-HD op zijn wielen maar kan in deze staat niet meer verder, het is einde rally voor de gebroeders Vermeer, gelukkig komen zij er goed vanaf, de schrik verdwijnt maar de situatie blijft in hun gedachten.

Of deze duikelingen ook het absolute einde zijn van de toch legendarische DAF55 zal in Eindhoven worden bepaald, daarvoor is de auto in ieder geval terug naar Eindhoven gebracht.





De 01-55-HD kent geen geluk in Turkije, in 1968 kon het nog
worden hersteld ten kosten van veel tijdverlies en nu 1993
weer in Turkije maar nu is het afgelopen, zal dit nog goed
kunnen komen ??


of is dit het einde van een van onze legendes ??


Als David van Lennep - Paul van Doorne rijdende door een haag van mensen aankomen bij het Parc Ferme horen zij het slechte nieuws over de gebroeders Vermeer en slaat het ongeloof toe

Nadat de auto's zeer grondig zijn gewassen, dat is nog
steeds verplicht als men een auto naar Australië wil
verschepen, ook is er tijd om nog wat noodzakelijk onderhoud
uit te voeren voor dat de auto's in twee van die machtige
"Antonov 225" vliegtuigen worden geladen !.




Voor equipe 15, David van Lennep - Paul van Doorne gaat de rally in Australië verder maar
zij zullen het zonder eventuele steun van de gebroeders Vermeer moeten doen.


 
 


Het weer is goed in Australië, dat is een voordeel maar de stoffige zandwegen met scherpe stenen en vaak hele diepe kuilen maakt het rijden zwaar en houd het tempo eigenlijk te laag en vooral uitkijken voor plotseling overstekende wilde dieren.






Zelfs een smal riviertje kan zeer verraderlijk zijn, dus langs de kant rijden en proberen droge voeten te houden.  

DAF55M   de 02-55-HD   startnummer 15   David van Lennep - Paul van Doorne   hebben vast gehouden aan hun eigen rijschema, ondervinden onderweg geen grote technische problemen en kunnen zonder al te veel tijdverlies de tijdcontrole bij Sydney binnen rijden, het was weer een zwaar avontuur en zeker zonder de steun van de gebroeders Vermeer maar blij, vermoeid en opgelucht rijden zij door de stad waar het publiek de equipes verwelkomt.



In de haven van Sydney zal de officiële finishvlag zwaaien, kan het contact om en krijgen auto en rijders rust   en   "Champagne"

De auto heeft het opnieuw goed gedaan, bleek opnieuw betrouwbaar en gelijk als in 1968 gebeurd er in het laatste gedeelte naar Sydey weer van alles, ongelukken, technische problemen enz. enz. en komt equipe 15 in het klassement hoger op in de ranglijst.


YES !   missie weer volbracht !

David van Lennep - Paul van Doorne
33e Algemeen klassement





Informatie bron en foto's:
** DAF Museum Eindhoven   ( Dhr. G.Vermeer en Dhr. A. van Geel )
** DAF Club NL variomatic51
** Autovisie 1993 no.7
** Old Timer Magazine (B) 1993 no.56
** TROS Televisie ( Dhr. Hein van Nieveld )
** David Batchelor (AUS)
** Diverse internet sites
** Jeroen v.d.Zalm -- Kees Koets -- Hub Rekko
** Michelotti Wijnen -- Patrick Sleutjes - Vincent Knoops - Robert Szombati (HU).





London - Sydney - Marathon 2000
opnieuw die 16000 km's    15 landen    34 dagen    start op 3 juni 2000    95 equipes aan de start



met de 01-55-HD
Marc van Doorne - Paul van Doorne
Na het zware ongeluk in de LSM editie 1993 is er veel tijd gestoken in herstel, herbouw van de 01-55-HD.
De inschrijving voor de 2000 editie van deze monsterrally is nagenoeg een privé aangelegenheid met een minimum aan sponsors en bijstand door een service team zal er niet bij zijn, service en reparatie zullen Marc en Paul zelf moeten verzorgen.

Bij de heropbouw kunnen zij natuurlijk steunen op alle kennis die aanwezig is, vele ex DAF medewerkers helpen graag een handje want ook hun bloed kriebelt nog steeds als het om dit soort DAF projecten gaat.

Natuurlijk moet er ook getest worden en daarvoor kunnen ze uitwijken naar bijvoorbeeld de heide van Oirschot.

Eind mei is de auto klaar om naar Londen te vertrekken waar de laatst puntjes op i worden gezet en waar ook alle onderdelen en gereedschappen in de aparte kist worden verpakt die op een van de twee vrachtwagens van de organisatie de rallykaravaan zullen volgen.

In London zullen ook alle documenten en techniek van auto en rijders worden gecontroleerd en komen de rallynummers op de auto.

Op 3 juni om 07.43 uur
Eindelijk is het dan zo ver, equipe 86 gaat vol goede moed van start.

De eerste dag heeft twee Kp's in het traject en die verlopen goed, er word een storing in de tripmaster ontdekt en probeert men te verhelpen.

Ook 4, 5 en 6 juni
Als gaat goed
, diverse Kp's worden afgewerkt en die Kp's met korte rechte stukjes en vele bochten zijn favoriet bij de DAF equipe en kunnen zo een aantal plaatsen in het klassement opschuiven en zij hopen rond 20.00 uur eindpunt voor vandaag Budapest te bereiken en kan er service worden uitgevoerd, voor de tripmaster blijft kuren houden en die willen zij vervangen.

Service in Budapest zal belangrijk zijn, de komende twee dagen zal er weinig van komen.

7 junieen pittige dag, 745 km met diverse Kp's en dat verloopt erg goed, avonds is een 75e plaats in het klassement het resultaat !

8 juni
Is een lastige dag, 525 km dwars door Roemenie, Bulgarije en Griekenland welles waar op asfalt maar niet al te best.

9 juni
Een goede dag voor de equipe, de 405 km naar Canakale verloopt goed terwijl diverse andere equipes van de weg raken en tijd verliezen, klimmen Marc en Paul naar de 70e plaats.

Over het verloop op 10 juni is geen melding gemaakt,

11 juni is een rustdag
Die zal nuttig besteed worden met onderhoud aan de auto.

12 juni
Een traject over 548 km van Pamukale naar Alanya met 3 Kp's die moeilijk zijn,

Op Kp-1 verliest de equipe 1 a 2 minuten omdat de motor niet boven de 3000 toeren wil komen, vreemd genoeg lost het probleem zich zelf op aan het einde van de Kp.

Kp-2 en 3 gaan goed maar besloten word om toch alle filters te vervangen, zij denken dat alles vol zand en stof is geraakt.
13 juni
Traject van Alanya naar Nevsehir over 649km.
De route vandaag heeft twee kortere Kp's en voert over heuvels en bergen en de rijders verwachten een aantal plaatsen te zullen verlezen omdat de DAF toch wat motorvermogen te kort komt.
Zij halen de finish van dit traject maar een technisch probleem kondigt zich aan en het is serieus !

14 juni
Vandaag op het programma 651 km vanuit Nevsehir naar Samsun.
Afgelopen nacht hebben Marc en Paul de gehele nacht aan de motor gesleuteld, de krukaslagers zijn kapot en ze zijn nog niet op tijd klaar voor de start.
Om niet gediskwalificeerd te worden zal de auto over de startlijn worden geduwd waarna verder gesleuteld kan worden.
In een Renault garage word de gehele motor uit elkaar gehaald nagekeken, hersteld en weer ingebouwd door plaatselijke deskundige.
De auto doet het maar Marc en Paul zullen tot het maximale moeten gaan om op tijd in Samsun aan te komen.
32 minuten straftijd is het resultaat voor het missen van controles en het niet melden bij een Kp.
De tijd die resteert, moet er gesleuteld worden om morgen weer te kunnen starten.
15 t/m 20 juni
Dit zij 4 bijzonder zware dagen Marc en Paul, auto repareren, de hitte, zware trajecten en weer motorische problemen en als zij in Ankara ook nog te maken krijgen met een sterk vertraagd vliegtuig wat hen eigenlijk terug zou vliegen naar Thailand, besluiten zij de motor nog een keer te repareren en met succes en nu doet loopt hij beter dan de dagen ervoor en dan blijkt dat zij de rally weer mogen oppikken kan er eindelijk weer een lachje af en valt een zware last weg,
Marc zal de eerste stukken voluit rijden en Paul zal proberen slaap in te halen.
De auto blijft het volhouden, tijd om informatie door te sturen naar het thuisfront in Nederland is er niet dus Geen bericht is Goed bericht zullen we maar zeggen.
Ze zijn toch nog in de rally


Na vele tegenslagen vol goede moed terug in de wedstrijd !.
21 juni
Op de foto een van de volgtrucks van de organisatie waarmee zij de reserve onderdelen van de equipes vervoeren, een heel belangrijke auto !


Niets blijft het team bespaart, opnieuw slaat het noodlot toe, Paul van Doorne breekt zijn pols en moet terug naar Nederland.

Paul haalde onderdelen uit de kist van de volgtruck, springt van de truck, springt op een stuk hout, val en breek zijn pols, dit is voor Marc en Paul het einde van de rally, zij moeten besluiten te stoppen en terug te keren.



Informatie bron en foto's:
** DAF Museum Eindhoven ( Dhr. A. van Geel )
** Voiture's Nieuws no.12
** Jiri Navrkal ( Foto )